Słownik

Słownik pojęć związanych z filmowaniem i obróbką wideo

3CCD	Układ trzech osobnych przetworników CCD dla każdej barwy podstawowej (czerwony, niebieski, zielony). Technologia ta gwarantuje wysoką rozdzielczość i kontrast obrazu oraz doskonałą wierność kolorów.
AIS	Active Interface Shoe - standard gniazda akcesoriów w nowszych modelach kamer Sony. Ma ono mniejsze rozmiary od standardowego gniazda oraz posiada złącze do zasilania i komunikacji. Najczęściej wykorzystywane do podłączenia dedykowanych lamp i mikrofonów Sony.
AVCHD	Advanced Video Codec High Definition - format zapisu wideo wysokiej rozdzielczości stworzony wsólnie przez firmy Sony i Panasonic. Format stworzony z myślą o wykorzystaniu w kamerach zapisujących na płytach DVD (8/12 cm), twardym dysku (HD) oraz kamerach na karty pamięci flash.
AVI	Audio Video Interleaved - rodzaj pliku z danymi audio/wideo stworzony przez Microsoft. AVI nie określa jednak konkretnej metody kompresji, gdyż może wykorzystywać różne kodeki. Aby dany plik AVI był odtwarzalny, w systemie musi być zainstalowany właściwy dla niego kodek.
Backlight	Funkcja kamer video i aparatów fotograficznych, przydatna przy filmowaniu ciemniejszych obiektów znajdujących się na tle silnego światła (np. na pierwszym planie osoba stojąca w cieniu a w tle jasny budynek oświetlony światłem słonecznym). Normalnie automatyka kamery dostosowuje się do całego obrazu, przez co taki obiekt jest ciemny, często widać tylko jego zarys. Po uruchomieniu funkcji BackLight silnie oświetlone tło jest przesterowane, ale dzięki temu obiekt na pierwszym planie jest prawidłowo wyeksponowany.
Balans bieli	W kamerach video regulacja zmierzająca do uzyskania nagrania obrazu o wiernych barwach przy różnych typach oświetlenia. Funkcja stosowana też w aparatach fotograficznych. Oprócz opcji automatycznej przeważnie dostępne są również tryby pracy IN DOOR (oświetlenie sztuczne wewnątrz pomieszczenia) i OUT DOOR (światło dzienne). Przy ręcznej regulacji należy skierować obiektyw na białą kartkę papieru lub inny biały obiekt i przeprowadzić procedurę regulacji opisaną w instrukcji obsługi urządzenia.
Bitrate	Prędkość strumienia danych - parametr wykorzystywany przy podawaniu współczynnika kompresji audio/wideo. Im większy Bitrate tym lepsza jakość ale i więcej zajętej przestrzeni na dysku twardym, płycie itp. Bitrate podaje się w ilości bitów na sekundę (bps). Przykładowe wartości: plik MPEG-1 (VCD) to strumień ok. 1400 kbps, MPEG-2 (DVD) w zależności od jakości - najczęściej 4000-9000 kbps, DV - ok. 25000 kbps (25 Mbps).
Blu-Ray Disc	Format zapisu optycznego na płytach. Dzięki zastosowaniu technologii niebieskiego lasera, na krążku o wymiarach standardowego DVD mieści się przynajmniej 25GB danych (przy płycie jednowarstwowej). Format wykorzystywany do zapisu filmów wysokiej rozdzielczości (HD) wspierany przez firmę Sony. Konkurencyjny dla HD DVD.
Bluetooth	Technologia bezprzewodowej transmisji danych przy pomocy fal radiowych. Wykorzystywana m.in. telefonach komórkowych a także w niektórych kamerach i aparatach cyfrowych do transmisji wideo pomiędzy kamerą a komputerem.
CCD	Element elektroniczny zamieniający impulsy świetlne na ładunki elektryczne. Jednym z jego parametrów jest liczba punktów świetlnych (pikseli) czyli rozdzielczość - im większa, tym lepszą jakość obrazu można uzyskać.
Chroma Key (kluczowanie kolorem)	"Efekt polegający na ""wycięciu"" z obrazu jednego koloru (lub zakresu kolorów) i wstawieniu w to miejsce innego obrazu. Filmując postać na jednolitym tle (np. zielonym lub niebieskim) możemy przy użyciu efektu Chroma Key zastąpić to tło dowolnym ujęciem - czyli przenieść postać w inną rzeczywistość. Jest to popularnie zwany BlueBox stosowany często w telewizji."
Chrominancja	Cecha barwy zawierająca informacje o jej odcieniu i nasyceniu.
Cinch	Popularny standard wtyków stosowanych do łączenia urządzeń audio / wideo (określany również jako RCA). Używany głównie do przesyłania analogowego sygnału video composite i dźwięku.
Codec (kodek)	Program komputerowy lub urządzenie, które wykonuje proces kompresji i dekompresji sygnału audio lub wideo. Istnieje bardzo wiele algorytmów kompresji, najpopularniejsze to MPEG-1, MPEG-2, DivX, Xvid (obydwa bazujące na MPEG-4), DV, M-JPEG, itd.
Colour Night View	Funkcja kamer Panasonic umożliwiająca filmowanie obiektów przy minimalnym oświetleniu. W starszych kamerach spotykana była również funkcja 0 Lux Night View, oferowała ona jednak tylko obraz monochromatyczny.
Component video (YPbPr)	Sygnał wizji składający się z trzech komponentów. W odróżnieniu od modelu RGB, tutaj jeden z sygnałów (Y) niesie informację o luminancji (jasności), dwa pozostałe to składowe chrominancji R-Y i B-Y. Taki sposób przesyłania analogowego sygnału wideo wykorzystywany jest w profesjonalnym sprzęcie telewizyjnym.
Composite (kompozyt)	Sygnał wizji przesyłany za pomocą jednego sygnału zawierającego zmiksowane informacje o luminancji i chrominancji.
Deinterlace	Operacja usunięcia przeplotu z obrazu wideo.
Digital NightScope	Funkcja spotykana w kamerach JVC oznaczana również jako Digital Colour NightScope - wzmacnia czułość na światło obiektów jaśniejszych, nawet w przypadku niedostatecznego oświetlenia. W przeciwieństwie do systemów stosujących podczerwień Digital NightScope pozwala uzyskać obraz kolorowy, bez względu na odległość od obiektu.
Digital8	Format zapisu cyfrowego firmy Sony umożliwiający cyfrowy zapis na kasetach Hi8. Sam sposób kompresji danych jest identyczny jak w przypadku DV / miniDV, jedynie nośnik jest inny. Niektóre modele kamer Digital8 posiadają funkcję odtwarzania analogowych nagrań Hi8 i Video8. Produkcję kamer Digital8 zakończono w roku 2005.
DisplayPort	Interfejs cyfrowy stosowany w niektórych komputerach umożliwiający przesyłanie sygnału audio/wideo do monitora. Kompatybilny z HDMI i DVI (wymagany adapter).
DivX	Rodzaj kodeka wideo bazujący na standardzie kompresji MPEG-4, charakteryzuje się dużym współczynnkiem kompresji przy zachowaniu dobrej jakości. Bardzo popularny do archiwizowania wideo na dyskach komputerowych, udostępniania wideo w internecie itp.
DV (Digital Video)	Format cyfrowego zapisu obrazu - określa sposób kompresji danych wideo. Kodek DV cechuje się małą stratnością, pliki w tym formacie łatwo edytować. Standardowym interfejsem do transmisji danych DV jest FireWire (IEEE-1394). DV to również określenie kaset wykorzystywanych do zapisu. Dużo popularniejsze są znacznie mniejsze kasety MiniDV, jednak sposób kompresji danych jest w tym wypadku ten sam. Podobnie zresztą jak w przypadku taśm Digital8 oraz DVCAM - różnica tkwi jedynie w nośnikach wykorzystanych do zapisu danych.
DV wejście / wyjście	Łącze używane m.in. w kamerach systemu DV / miniDV / Digital 8, służące do przesyłania jednym kablem cyfrowego obrazu i dźwięku oraz danych pomocniczych. Zapewnia bezstratną transmisję danych pomiędzy kamerą i komputerem lub innym urządzeniem DV, w oryginalnym formacie. Inne nazwy tego złącza to i.LINK, IEEE 1394 i Fire Wire.
DVD	Standard zapisu wideo i innych danych na dyskach optycznych. Płyty DVD z wyglądu nie różnią się od płyt CD, jednak oferują dużo większą pojemność (4,7GB lub 8,5GB w technologii dwuwarstwowej). Do zapisu wideo w standardzie DVD wykorzystywana jest kompresja MPEG-2.
HD DVD	Format zapisu optycznego na płytach. HD DVD korzysta z technologii niebieskiego lasera, płyta ma wymiary standardowego krążka DVD a jej pojemność to minimum 15GB (dla płyt jednowarstowowych). Format wykorzystywany do zapisu filmów wysokiej rozdzielczości (HD) wspierany przez firmy Toshiba i NEC. Konkurencja dla Blu-Ray Disc.
HDCP	System zabezpieczania przesyłanej treści audio/wideo wysokiej rozdzielczości. Stosowany głównie w celu uniemożliwienia wykonania nieautoryzowanych kopii w dekoderach telewizji cyfrowej, odtwarzaczach Blu-ray itp.
HDD kamery	Kamery zapisujące dane wideo/audio na wbudowanym dysku twardym. Obraz wideo jest kompresowany z reguły przy pomocy kodeka MPEG-2.
HDMI	Interfejs służący do przesyłania cyfrowego, nieskompresowanego sygnału audio/wideo. Stosowany powszechnie w urządzeniach HD - telewizorach i monitorach, DVD, Blu-ray, konsolach gier, kamerach a także w komputerach, smartfonach i tabletach.
HDV (High Definition Video)	Format zapisu cyfrowego wysokiej rozdzielczości stworzony wspólnie przez firmy Sony, Canon, JVC i Sharp. Kamery HDV zapisują na standardowych kasetach MiniDV lub DV. Do kompresji wykorzystywany jest algorytm MPEG-2. Format HDV definiuje dwa podstawowe sposoby zapisu: 1080i co oznacza 1080 linii z przeplotem oraz 720p - 720 linii w trybie progresywnym (proporcje 16:9, rozdzielczość ramki 1280x720 pikseli) - ten ostatni jest najczęściej wykorzystywany. Kamery zapisujące w formacie HDV to np. Sony HDR-FX1, HDR-HC9, JVC JY-HD10U.
Hi8	Rozwinięcie analogowego standardu zapisu video 8. Charakteryzuje się wyższą rozdzielczością. Pozwala na oddzielne wyprowadzenie sygnałów luminancji i chrominancji.
Kompresja danych	Proces zagęszczania danych poprzez matematyczne kodowanie ich struktury. Współczynnik kompresji 2:1 oznacza, że skompresowane dane zajmują połowę miejsca w porównaniu z oryginałem. Procesem odwrotnym jest dekompresja.
Luminancja	Informacja o jasności danego koloru.
Memory Stick	Karta pamięci typu flash, pozwalająca przechowywać dane cyfrowe wszelkiego typu (zdjęcia, sekwencje wideo, dźwięk). Stosowana w sprzęcie firmy Sony. Występuje również w odmianach MemoryStick PRO (większe pojemności i szybszy transfer) oraz MemoryStick DUO (zmniejszone gabaryty).
MICROMV	Format zapisu stworzony przez firmę Sony. Dane zapisywane są w formacie MPEG-2 na miniaturowych kasetach, których objętość jest aż o 70% mniejsza od objętości zwykłych kaset MiniDV. Dzięki temu kamery mogą mieć miniaturowe gabaryty. Forrmat MicroMV nie zdobył dużej popularności i został porzucony.
Mini DisplayPort	Port wideo służący do podłączenia zewnętrznego wyświetlacza obrazu (np. monitora). Standard stworzony przez firmę Apple jest stosowany przede wszystkim w komputerach tej firmy (MacBook, MacBook Air, MacBook Pro, iMac, Mac mini, Mac Pro, Xserve). Złącze można także spotkać w niektórych komputerach Toshiba, HP i innych.
MiniDV	Popularny rodzaj kaset do zapisu cyfrowego wideo w formacie DV. Nośnik powszechnie stosowany w sprzęcie konsumenckim i półprofesjonalnym, aktualnie kamery z zapisem na taśmie zostały wyparte przez sprzęt zapisujący na kartach pamięci lub dysku twardym.
MPEG	Potocznie tak określana jest grupa standardów opisujących sposoby kompresji danych wideo.
MPEG-1	Standard kompresji audio/wideo charakteryzujący się stałymi parametrami, sporym współczynnikiem kompresji i średnią jakością. Bitrate jest stały (ok. 1,4 Mbps) i umożliwia ciągły odczyt z napędu CD-ROM x2. Rozdzielczość obrazu odpowiada połowie pełnych rozmiarów ramki w systemie PAL/NTSC D1 (odpowiednio 352x288 lub 352x240), obraz charakteryzuje się brakiem przeplotu. Standard określający płytę CD zapisaną w danymi formacie MPEG-1 to Video CD (VCD).
MPEG-2	Rozwinięcie standardu MPEG-1 dostosowane do potrzeb zapisu w wyższej jakości telewizyjnej. Umożliwia ustawienie zmiennego bitrate'u (z reguły 4-9 Mbps), rozdzielczość najczęściej odpowiada pełnej ramce (np. 720x576 PAL D1 lub 720x480 NTSC D1), obraz może być zapisany z przeplotem. Aktualnie jeden z najpopularniejszych sposobów kompresji obrazu wideo - w tym formacie zapisane są płyty DVD-Video.
MultiMedia Card	Karta pamięci typu flash, pozwalająca przechowywać dane cyfrowe wszelkiego typu (zdjęcia, sekwencje wideo, dźwięk). Rozwinięciem standardu MMC są karty SD.
Night Shot	Funkcja kamer Sony, pozwalająca na nagrywanie w całkowitej ciemności. Wykorzystuje promieniowanie podczerwone obecne w otoczeniu kamery. Można również skorzystać z możliwości oświetlania obiektów przez kamerę i/lub dodatkowe lampy emitujące promieniowanie podczerwone. Nowsze odmiany tego systemu to Super NightShoot, NightShoot Plus.
NTSC	National Television Standards Committee. Standard telewizji kolorowej m.in. w Ameryce Północnej i Japonii. Cechy charakterystyczne to m.in. 525 linii obrazu (z przeplotem) i 60 półobrazów (30 ramek) na sekundę.
Odczyt z przeplotem	W zwykłym zapisie wideo jedna ramka obrazu składa się z dwóch półobrazów - linie nieparzyste i parzyste wyświetlane są naprzemiennie. Zdjęcia cyfrowe wykonywane z przeplotem charakteryzują się niższą rozdzielczością, a przy ruchach filmowanego obiektu lub kamery mogą się okazać rozmyte.
PAL	Phase Alternation Line. Standard telewizji kolorowej w większości krajów Europy. Cechy charakterystyczne to m.in. 625 linii obrazu (z przeplotem) i 50 półobrazów (25 ramek) na sekundę.
Pamięć kasety	Kasety formatu DV lub miniDV mogą zawierać moduł pamięci, rejestrujący dane indeksowe, datę i godzinę nagrania itp. przydatne w trakcie edycji i do archiwizacji nagrań.
Piksel	Przyjmuje się, że jest to podstawowy element obrazu. W przypadku przetwornika CCD odpowiada to pojedynczemu elementowi światłoczułemu. Podstawowy element ekranu TV składa się z trzech mniejszych fragmentów świecących w podstawowych barwach - RGB. W przypadku drukarek kolorowych podstawowy element obrazu może składać się z bardzo wielu kropek w kolorach podstawowych - tutaj są to kolory CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny).
Programy AE	Zestaw ustawień kamery wideo dostosowujący jej parametry (prędkość migawki, przysłonę, balans bieli, ostrość) do określonego rodzaju ujęć np. sport, portret, zdjęcia na śniegu, zachód słońca.
Progresywne skanowanie	W odróżnieniu od klasycznej metody analizy międzyliniowej, tu obraz analizowany jest kolejno liniowo (bez przeplotu). Oznacza to obraz o lepszej ostrości, szczególnie dla scen dynamicznych. Ta technika stosowana jest przy fotografowaniu. Inaczej określana jako progresywna migawka.
Przechwytywanie (capture)	Inaczej akwizycja - zgranie materiału audio/wideo z zewnętrznego źródła (kamera, magnetowid) do komputera w celu jego obróbki lub archiwizacji.
Przeplot	Sposób tworzenia obrazu telewizyjnego polegający na wyświetlaniu na przemian parzystych i nieparzystych linii - każda ramka składa się z dwóch tak wyświetlonych półobrazów. Naturalna cecha sygnału telewizyjnego w systemach PAL/SECAM/NTSC.
Przysłona obiektywu	Element regulujący wielkość otworu obiektywu a tym samym natężenie światła padającego na matrycę CCD (w tradycyjnych aparatach fotograficznych i kamerach na kliszę światłoczułą).
Ręczna regulacja ekspozycji	Możliwość ręcznego ustawienia takich parametrów jak: prędkość migawki, przesłona, wzmocnienie. Pozwala na skompensowania silnego światła w tle, niedostatecznego oświetlenia z zewnątrz lub słabego kontrastu. Dzięki ręcznej regulacji tych składników można uzyskać należytą głębię ostrości niezależnie od dynamiki sceny i warunków oświetlenia.
Ręczna regulacja ostrości	Regulacja pozwalająca na lepszą kontrolę ostrości i wprowadzanie efektów związanych z jej zmianą. Automatyka kamery na ogół reguluje ostrość wg najbliższego obiektu. Nie zawsze jest to pożądane, np. gdy filmowane są obiekty leżące za szybą lub po drugiej stronie ruchliwej ulicy.
RGB	Model barw stosowany w telewizji kolorowej. Trzy barwy podstawowe: czerwona, zielona i niebieska (ang. Red, Green, Blue) mieszane w odpowiednich intensywnościach pozwalają uzyskać wszelkie inne kolory. Np. 100% czerwonego, 100% zielonego i 0% niebieskiego daje kolor żółty.
Rozdzielczość	Ilość punktów (pikseli) składających się na obraz. Im więcej takich punktów tym wyraźniejszy obraz. W przypadku analogowych systemów wideo parametrem tym określa się czasem ilość widocznych (możliwych do odróżnienia) poziomych linii obrazu.
RS-232	Interfejs służący do szeregowej transmisji danych, stosowany swego czasu powszechnie w komputerach PC. Charakteryzuje się niewielką w porównaniu z nowszymi rozwiązaniami (np. USB) przepustowością. Spotykany w starszych modelach kamer wideo (oznaczenia JLIP, PC Link itp.), był wykorzystywany do transmisji zdjęć cyfrowych do komputera.
SD (Secure Digital)	Rodzaj kart pamięci typu flash wykorzystywany w popularnym sprzęcie foto/wideo, odtwarzaczach MP3 itp. W kamerach karty SD są wykorzystywane przede wszystkim do zapisu zdjęć statycznych (funkcje aparatu cyfrowego), choć istnieją też kamery wykorzystujące karty jako podstawowy nośnik zapisu wideo. Ze względu na zawarty w specyfikacji standardu system plików FAT16, większość urządzeń wykorzystujących karty SD pozwala na obsługę maksymalnie 2GB, choć istnieją karty o większych pojemnościach.
SDHC (SD High Capacity)	Rozszerzenie standardu SD - karty SDHC charakteryzują się większymi pojemnościami dzięki wykorzystaniu systemu plików FAT32 (produkowane są karty o pojemnościach 4-32GB).
SDXC (SD eXtended Capacity)	Najnowszy standard kart SD umożliwiający obsługę dużych pojemności - nawet do 2TB. Oprócz tego karty SDXC charakteryzują się wyższymi transferami zapisu i odczytu.
Stabilizacja obrazu	Kompensacja drobnych ruchów kamery spowodowanych naturalnym drżeniem ręki przy filmowaniu. Bardzo przydatna zwłaszcza w małych kamerach, które ze względu na niewielką wagę trudno utrzymać stabilnie.
Stabilizator obrazu elektroniczny	Układ stabilizatora obrazu działający w oparciu o przetwornik CCD i czujniki ruchu. Wstrząsy wykrywane są przez czujniki ruchu. Dzięki temu, że kamera wykorzystuje tylko część pikseli przetwornika CCD, dookoła aktywnego obrazu pozostaje margines. Biorąc pod uwagę kierunek ruchu i jego siłę kamera przesuwa aktywny obszar odczytu na przetworniku CCD w zakresie ograniczonym tym marginesem.
Stabilizator obrazu optyczny	Układ zapobiegający efektom niestabilnego położenia kamery. Czujniki ruchu korygują położenie optyki bądź matrycy CCD. Stabilizacja optyczna daje przeważnie dużo lepsze rezultaty niż elektroniczna.
Stamina	Technologia Sony zmierzająca do efektywnego wykorzystania energii. Bazuje na szerokim wykorzystaniu techniki cyfrowej, stosowaniu układów scalonych większej skali integracji, efektywnych mechanizmów, kierowania energii tylko do aktywnych obwodów urządzenia. Technologia znana nie tylko z kamer video, ale i odtwarzaczy typu Walkman i Discman, przenośnych urządzeń MD.
Super VideoCD (SVCD)	Rozwinięcie standardu VideoCD. Wykorzystywany format kompresji to MPEG-2, a na płycie CD mieści się od 35 do 60 minut filmu.
S-VHS	Super-VHS. Ulepszona wersja standardu VHS. Charakteryzowała się zwiększoną liczbą linii w zapisywanym obrazie z 240 do 400. Kasety VHS można odtworzyć w magnetowidach S-VHS, ale operacja odwrotna nie jest możliwa.
S-VIDEO	Połączenia w sprzęcie wizyjnym polegające na oddzielnym przesyłaniu sygnałów luminancji (jaskrawości) i chrominancji (o kolorach) - tzw. Y/C. Eliminuje się w ten sposób wzajemne zakłócanie się tych sygnałów, charakterystyczne np. dla transmisji PAL. Przydatne zwłaszcza w przypadku systemów rejestrujących sygnały luminancji i chrominancji oddzielnie (Hi8, S-VHS). Połączenie realizowane przez złącze SCART oraz DIN.
TBC - Time Base Corector	Korektor podstawy czasu. Układ elektroniczny kompensujący mechaniczne naprężenia taśmy w sprzęcie video. Dzięki niemu polepsza się płynność ruchu przy odtwarzaniu w zwolnionym tempie i jakość stop-klatki.
USB	Spotykany praktycznie w każdym komputerze interfejs, umożliwiający podłączanie urządzeń zewnętrznych bez konieczności restartu systemu. Aktualnie najbardziej popularny standard złącza do komunikacji, stosowany również powszechnie w różnego rodzaju sprzęcie multimedialnym - kamerach, aparatach fotograficznych, telefonach, odtwarzaczach itp.
VHS	Video Home System - standard domowego zapisu wideo na kasetach, który uzyskał największą popularność i przez wiele lat był podstawowym nośnikiem.
VHS-C	System VHS-C (VHS Compact) to format stworzony dla kamer wideo - sposób zapisu i parametry taśmy są identyczne jak w przypadku VHS, kasety mają jednak pomniejszone wymiary. Wkładając kasetę do specjalnej obudowy (kasety matki) możemy odtwarzać nagrany materiał w każdym magnetowidzie VHS.
VIDEO 8	Standard analogowego zapisu obrazu i dźwięku stworzony przez firmę Sony, wykorzystujący taśmę magnetyczną o szerokości 8 mm. Charakteryzuje się dźwiękiem HiFi, rozdzielczością poziomą lepszą niż VHS, wirującą głowicą kasującą itp. Rozmiary kasety są mniejsze niż w przypadku VHS-C.
VideoCD (VCD)	Standard zapisu nagrań wideo na płytach CD. Płyty VCD można odczytać w większości stacjonarnych odtwarzaczy DVD oraz na każdym komputerze z napędem CD lub DVD i odpowiednim oprogramowaniem. Do zapisu danych audio/wideo wykorzystywana jest kompresja MPEG-1. Rozdzielczość obrazu nie jest najwyższa (352x288 pikseli w systemie PAL) a jakość nagrań odpowiada mniej więcej standardowi VHS. Na płycie CD można zapisać maksymalnie do 80 minut takiego nagrania. Rozwinięciem tego standardu jest Super VideoCD.
Wzór zebry	Funkcja kamer polegająca na tym, że za pomocą ukośnych czarno-białych pasków zaznaczane są fragmenty obrazu zbyt mocno oświetlone.
Xvid	Rodzaj kodeka wideo bazujący na standardzie kompresji MPEG-4, stworzony jako niekomercyjny projekt Open Source. Alternatywa dla kodeka DivX.
Y/C	Sygnał wizji składający się z dwóch komponentów - Y (luminancja) - informacja o jasności, C (chrominancja) - informacja o odcieniu barwy i jej nasyceniu. Do przesyłania sygnału Y/C wykorzystywane jest połączenie S-Video.
Zoom cyfrowy	Zbliżenie obiektu uzyskiwane przez elektroniczne powiększenie fragmentu obrazu. Powoduje utratę jakości obrazu - przy dużych powiększeniach staje się widoczna struktura przetwornika CCD (tzw. pikselizacja).
Zoom optyczny	Zbliżenie obiektu uzyskiwane poprzez zmianę ogniskowej obiektywu, nie powoduje utraty jakości obrazu.

Przejdź do strony głównej